cajas e caixas

Á hora de delimitar responsabilidades pola situación de crispación, case que xeneralizada, que estamos a vivir en Galicia por mor das caixas, da lingua, do prezo do leite, das listas de espera, dos libros de texto, dos recortes no ensino, do parón eólico e acuícola, do paro galego, o recorte de dereitos, do control mediático, algo terá que ver o Goberno do PP de Feijóo, a piques de cumprir o seu primeiro ano.

O victimismo lastimoso e o chorique fraguiano, típicos da dereita galega, de pouco ou nada nos servirán para superar unha situación de crise económico-financieira que en Galicia se ve profundamente agravada por decisións anti-galegas e de retroceso social provocadas polos que agora mandan, que non gobernan, a golpe de decreto e abusan do seu poder para impoñer leis como a de caixas, visiblemente inconstitucional e feita á súa medida e para o seu proveito en menos de vinte días.

O vello recurso ó inimigo de Madrid utilizado por Feijóo para disimular a súa incompetencia e a inutilidade do seu Goberno non soporta a máis mínima análise racional, porque si Galicia non ten hoxe un Estatuto de primeira división é porque o PP de Feijóo bloqueou no seu día a súa reforma, impedindo así que teñamos un teito competencial similar a Cataluña ou Andalucía.

Un ano despois Feijóo e o seu goberno, ese gran descoñecido, téñense constituído nun verdadeiro problema para o futuro dos galegos. A súa cegueira política e ansias de poder fan que moitas das súas desfeitas reboten contra Galicia, obstaculizando o seu desenvolvemento como país e deteriorando a convivencia dos galegos e galegas.

Porque o debate das caixas que tenta impoñernos o Partido Popular responde a unha estratexia debidamente planificada polos señores Rajoy, Rato e Feijóo, coa intención de entregar nun mesmo paquete, con envoltorio de galeguidade, Caixa Galicia e CaixaNova a Caja Madrid, dentro do proxecto de constitución de “una, grande y popular” caixa de aforros española presidida por Rato. Estamos pois diante dun engano argallado no pasado verán nos despachos de Génova para controlar politicamente esta nova entidade financeira, que hoxe se ve confirmado nas reunións “de traballo” que están a manter nestes días na cidade imperial toledana representantes de Caixa Galicia, Caja Madrid e Bancaja.

Poderase xogar ó despiste e facer ruído mediático pero a verdade é que asistimos atónitos ó debate sobre os remedios, (fusión si, fusión non) que necesitan os enfermos, pero para nada se fala da súa doenza, da xestión que as levou á UCI do Banco de España.

Moitos galegos estamos a botar en falla algunha explicación dos seus sempiternos dirixentes Méndez e Gayoso acerca dos males acaecidos polos riscos que temerariamente asumiron en operacións especulativas e urbanísticas do Levante, Canarias ou Costa do Sol, e por qué non, tamén explicar a tódolos galegos como estas dúas entidades “galegas” se teñen convertido nun viveiro de emprego vitalicio e lucrativo negocio de familiares e achegados.

Eles son os auténticos responsables da situación actual, Feijóo e o seu partido serano da súa disolución en Caja Madrid. Por certo, aqueles que presumen do “pedigree” da galeguidade con exclusividade sectaria sería bo preguntarlles onde teñen a hipoteca ou a nómina, levariamos máis dunha sorpresa.