Alba de Groria (Castelao)

Miñas donas e meus señores:
Si no abrante deste día poidéramos voar sobor da nosa terra e percorrela en todas direicións, asistiríamos á maravilla dunha mañán única. Dende as planuras de Lugo, inzadas de bidueiros, até as rías de Pontevedra, oureladas de piñeiraes; dende as serras nutricias do Miño e a gorxa montañosa do Sil, até a ponte de Ourense, onde se peitean as augas dentrambos ríos; ou dende os cabos da costa brava da Cruña, onde o mar tece encaixes de Camariñas, até o curuto do monte de Santa Tegra, que vence coa súa sombra os montes de Portugal, por todas partes xurde unha alborada de groria.

8 de junio de 2009

silencios elocuentes

Finalizou maio con datos positivos no mercado laboral: descende o paro significativamente e aumenta a afiliación da Seguridade Social. Estamos diante dunha boa noticia sen dúbida, pero que non debemos magnificar porque, dentro deste tempo de crise absoluta e global que estamos a vivir, o dato global do paro rexistrado segue a ser malo, 3.620.139 persoas.

Boa noticia porque é a primeira vez que descende o paro dende hai 14 meses, algo que pode confirmar a boa dirección das medidas do goberno para frear a destrucción de emprego e que estas son acertadas porque empezan a dar resultados. Así e todo hai quen non se alegra.

Son os que dende unha oposición fatalista, fanática e destructiva levan tempo sementando pesimismo e intranquilidade á cidadanía, non propoñendo nada novo, opoñéndose a toda iniciativa do goberno afirmando que non servían para nada.

Pola contra o tempo está a demostrar que o Fondo de Inversión Local (Plan Zapatero), que o PP non apoiou nin votou, está a reactivar a economía e crear emprego, en España máis de 350.00, en Galicia supera os 18.000, en Lugo case que 2.500. Un conxunto de medidas que xa están a dar os seus primeiros froitos nesta loita sen cuartel de todos, traballadores, sindicatos, empresarios, concellos e gobernos, todos menos o Partido Popular, que nin estivo nin se lle espera nestes momentos de crise total que nos toca vivir.

A noticia do paro abre un camiño esperanzador para o conxunto da sociedade española, pero seguramente non tanto para aqueles que levan tempo amplificando os malos datos económicos coa intención única de desgastar ó goberno socialista, participando da teoría patrioteira-visceral de que canto peor, mellor.

É moi elocuente o silencio absoluto do PP nestes días, cando outras veces axitaron en tromba calquera tipo de dato negativo, como si deles se alegrasen. Un silencio dos dirixentes do Partido Popular que os delata publicamente e que debería avergoñalos especialmente porque nos seus bastións de Madrid e Valencia o paro segue aumentando.

Os chamados “brotes verdes” da economía e do emprego, semellan ser toxos e ortigas para algúns populares que converteron os continuos datos negativos do paro no eixo da súa estratexia para criticar a política económica de Zapatero, e agora se senten descolocados co que poida significar de cambio na tendencia laboral.

Dicía que unha boa noticia que o paro descenda, pero sendo conscientes que queda moito camiño por percorrer e moito esforzo por facer para superar a situación de desemprego que padecemos. O obxectivo final non pode ser outro que traballar dende tódolos ámbitos públicos e privados para frear o paro, recuperar o emprego e crecer de novo economicamente.

Todos estamos chamados a unir esforzos, tamén o Partido Popular se realmente son capaces de entender o que significa facer país entre todos para superar esta crise.

No hay comentarios: