unha raiola de sol

Continúan as duras dificultades para as economías mundiais, tamén a nosa, pero coma unha raiola de sol no medio do temporal, aparecen indicios esperanzadores anunciando o que podería ser unha incipiente recuperación económica. Sabemos que calquera informe dun organismo internacional ou nacional, sexa público ou privado, que aporte datos e cifras económicas terá apreciacións negativas ou positivas, dependendo da lectura que se lle queira dar.


Dende marzo vense apreciando unha incipiente recuperación nos mercados financeiros, tras longos meses de caídas abismais e inestabilidade suprema. Esta melloría mínima e gradual aporta pequenas doses de optimismo diante do que poida ser unha pronta recuperación e inicio de actividade económica que nos devolva axiña á situación anterior de crecemento estable e consolidación do benestar.
Todo axuda, as propias medidas económicas e sociais aprobadas polo Goberno de Zapatero, xunto con outras que están a desenvolver algúns dos gobernos autonómicos, están a ter un efecto positivo recoñecido polo propio Banco de España, e outras entidades comunitarias. Medidas que están a dar os seus primeiro froitos, liquidez no sistema bancario, financiamento nas pequenas empresas, chegada dos créditos ás familias, cobertura social ós parados e inversión pública para frear a destrucción de postos de traballo e iniciar a senda da recuperación.
Resulta tremendamente positivo que no último debate do estado da Nación o presidente Zapatero desbotase, unha vez máis, as reformas laborais fronte á dereita económica e política deste país que permanentemente insisten nelas como solución, reformas que só conseguirían castigar máis ós que menos teñen e máis necesitan, ós traballadores e ás familias dos parados.
O Presidente de España retomou a iniciativa política coa presentación de novas propostas fronte a esta profunda crise que semella haber tocado fondo, poñendo sobre a mesa un importante e ambicioso paquete de medidas que apuntan directamente a sectores especialmente tocados pola crise: o automóbil, a vivenda, as pemes e os autónomos, e tamén pola aposta decidida que fai da reactivación económica a través das políticas públicas e o cambio no modelo produtivo, como Zapatero ben dixo, “ más ordenadores y menos ladrillos”.
Mentres Rajoy, erre que erre, leva 5 anos instalado no mesmo discurso de sempre, sexa a que sexa a situación do país, incluso achegándose ós limites do despropósito semella recrearse nos efectos perniciosos da crise, manipulando o sentir dos parados e sen aportar nada novo ou positivo, limítase a ensinar as tapas dun libriño e dicir que teñen un plan para saír da crise, un plan que ó día de hoxe ninguén coñece, “un plan oculto” que todos imaxinamos responde á consabida consigna da reforma laboral añorada pola dereita máis reaccionaria do país, para abaratar o despido, recortar dereitos laborais ou reducir políticas de protección social. Receita neoliberal que responde á idea perversa de que esta crise, orixinada pola voracidade financeira internacional, a paguen os de sempre, traballadores e parados.
Unha vez máis o mellor líder que ten a dereita española é incapaz de presentar unha soa proposta razoable e crible que axude a superar este momento de crise, limitándose de novo á gratuíta descualificación e o innecesario chascarrillo de casino.
O Goberno español estase a mover contra da crise, ás veces con lentitude ou titubeos, pero estase a mover e apostar por este país e as súas posibilidades de futuro. A dereita de Rajoy e Feijó agardan nas trincheiras opositoras do inmobilismo, esperando a que escampe e aproveitándose dos malos datos económicos ou laborais, como quen disfruta do mal alleo ou da ruína xeneralizada, co único propósito de desgastar a Zapatero e preparar o camiño de volta á Moncloa. Coma sempre o tempo poñerá a cada quen no seu lugar.

A necesaria recuperación chegará, e será máis pronto se todos, gobernos, institucións e partidos sumamos esforzos e deberá pasar pola estabilidade do noso sistema bancario, incrementar a confianza dos cidadáns, favorecer a economía produtiva e incrementar o emprego.